Αν ήξερα πως ήταν η τελευταία φορά που σε φιλούσα
Θα σταματούσα το χρόνο
Και θα ζωγράφιζα τον ουρανό
Στα χρώματα της ώχρας
-Εκείνα μου 'χες πει πως σ'άρεσαν, θυμάσαι;
Κι ύστερα θα έπαιρνα το μαύρο-που μας χώριζε-
Και μ'αυτό θα ζωγράφιζα, κόκκινο, τον Ήλιο
Μετά, κάτω απ'τη βροχή
-Έβρεχε εκείνη τη νύχτα, θυμάσαι;-
Θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά
Κι ύστερα θα ανέβαινα
Σ'ένα αερόστατο που θα με πήγαινε κάπου μακρυά
           (αν υπάρχει κάπου μακρυά από εσένα)

Μετά, πάνω στο ίδιο πλοίο
Θα μου απαγγείλεις-και πάλι- Καββαδία
Θα με κρατήσεις σφιχτά
Θα μου μιλήσεις για όνειρα και σκέψεις σου παλιές.

Δε θα με ξεχάσεις
Δυστυχώς(;)
Πες μου
Πώς γίνεται
Να με ξεχάσεις;