Λέξεις για πράγματα

Δε θυμάμαι καν πώς ήταν να με συνεπαίρνεις.
Παράξενο, όλα αυτά συνέβησαν σε εμένα.
Τώρα έχουν ονόματα και σύμβολα-
έμοιαζες στα ναρκισσιστικά στοιχεία που συνήθισα
Τώρα όλα βγάζουν νόημα και είναι σε λέξεις-
Χρειαζόμουν κάποιον να βλέπει τα ελαττώματά μου

Τώρα μπορώ να πω στον κάθε περαστικό για τη σχέση μας.
Με πατούσες κάτω γιατί αυτό ήξερα και αυτό ζητούσα

Τώρα τίποτα δεν είναι μαγεία, καταστροφικές θύελλες,
το μόνο που με έκανε να νιώθω καυλωμένη, ζωντανή.
Τώρα είσαι κι εσύ ένα κομμάτι προς συζήτηση
στην ιστορία της αυτοκαταστροφής μου

Μπορείς να περιγραφείς τώρα
Και πάλι καλά να λέω

Έγινα μια μίζερη - τώρα και ψυχαναλυμένη

Άμορφο

Τι είναι αυτό που με ενοχλεί πάλι;
Μου τελείωσε και ο αντιπερισπασμός για σήμερα
Μήπως πεινάω;
Τι από όλα αυτά θα με γεμίσει άραγε
Το βρήκα – τσουρέκι στην τοστιέρα με σοκολάτα
(Γαλαξίας, κλεμμένη από τους συγκατοίκους που έφυγαν για γιορτές)

ΟΚ, δε βοήθησε.
Μου θύμισε εκείνο το κοριτσάκι όμως
Με τα υποχρεωτικά κοτλέ παντελόνια (που μισούσε,
γιατί την έκαναν ακόμη πιο παχουλό στόχο)
Και εκείνο το βελουτέ πουλόβερ: κρεμ με φούξια στα μανίκια
στη φωτογραφία της τάξης
Θλίψη

Νομίζω δεν υπάρχει εκείνο το σημείο
για ανθρώπους σαν κι εμένα
που μένει απλά να το βρω
και να σταματήσω να νιώθω αυτή την άμορφη μπάλα
Που ταυτόχρονα με κάνει να πεινάω και να νιώθω φουσκωμένη
Κλαίω κάθε μέρα και περιμένω να βγει
Λες και είναι τριχόμπαλα κι εγώ είμαι το γατί μου
Απελπισία

Πιστεύω ότι είναι μια κατάσταση μόνιμη
Θα υποφέρω - θα αποσπώμαι προσωρινά
Μέχρι να πεθάνω
Παρέα με την άμορφη μάζα

Θα το παραδεχθώ:
Καταφέραμε να δώσουμε σχήμα πού και πού με τον “ειδικό”

Ε, και;
Τι παραπάνω κάναμε πέρα από λίγη παροδική τέχνη;