Σάββατο 9 Αυγούστου 2014

Ντόριαν.

Υπάρχουν πολλές στιγμές που τρέφω την ψευδαίσθηση
Ότι θα επιστρέψεις ο ίδιος ακούραστος άνθρωπος
Να μου προσφέρεις όλον τον έρωτα που μου υποσχέθηκες
Και που-δικαιωματικά πια-μου ανήκει.

Υπάρχουν στιγμές που πιστεύω
Πώς θα πάψω να 'μαι κάποτε αυτός ο άνθρωπος
Με πέντε αισθήσεις ανοιχτές
Κι όμως τόσο αναίσθητος

Υπάρχει κατάσταση που θέλω να σε βρω
Και να σου βάλω φωτιά
Ν'ανάψω και για μένα μια
Και να καώ μαζί σου


Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014

Της φώναζα από μακριά να μην τρέχει για λίγο, να την προλάβω
Αυτή αναμαλλιασμένη, σίγουρα δε μ'άκουγε
Πέταξε μπροστά μου μια αράδα άντερα
Τα πιο βρωμερά της ιστορίας, στην αλήθεια μου
Και μ' υποχρέωσε να τα τσαλαπατήσω
φωνάζοντας ταυτόχρονα λέξεις μίσους και ηδονής
Μετά με τύλιξε μέσα τους σφιχτά
"Για να μυρίζουν ωραία", δήθεν

Και μ'άφησε να κουτρουβαλήσω την πλαγιά
ίσαμε το σπίτι μας
Κι από τα λίγα μαλλιά μου τα ακάλυπτα
Μ'ανάγκασε να δω κατάματα το ξεκοιλιασμένο της παιδί
"Κοίτα τι μ'έβαλες να κάνω, το μίζερο Θεό σου ανάθεμα"
Έσκυψα πάνω του
Κι η μυρωδια του θύμιζε ακριβώς εμένα