Αν είχα το φύλλο ενός πλατάνου
θα σου μοίραζα χαρά σε μια κηδεία φύσης νεκρής

θα σ'έντυνα στα μαύρα
και τρόπαιο
θα σε γυρνούσα
στα ψεύτικα χώματα της πόλης σου

"Δεν είμαι εγώ!"φώναζες
"Δεν είμαι εγώ,
που θα σε φέρω στα εδάφη της λύτρωσης!"

"φοβάμαι
ποια είσαι;
πού με πας;
φοβάμαι"

άλλες λέξεις δεν έλεγες στον εαυτό σου

είχες πνίξει πέντε καράβια
στα μάτια σου
όταν σε γνώρισα
φιλούσες ναυάγια
σε κρύα νερα
ξένα

δεν είσαι εσυ
δεν είσαι εκείνος
που τραγουδά
στη νεκρική τελετή
είσαι ο ένοχος
και είσαι τώρα
στην κηδεία του θύματος

θεέ μου,
τι θράσος!