Πήρα ό, τι υπήρχε να πάρω
Όχι ναρκωτικά δηλαδή
Αλλά έκανα τα πάντα ναρκωτικά

Κι έξυνα το κεφάλι μου με αξιοσημείωτη μανία
Και όταν το δέρμα έφυγε, ευτυχώς πριν μουδιάσουν τα δάχτυλα,
θυμήθηκα το σκερπάνι που μου άρεσε να παίζω μικρή
Πήρα τη λαβή του,
γεμάτη σκλήθρες πλέον,
να φτάσω πιο βαθιά

Έτσι ψηλάφησα για πρώτη φορά
Το κρανίο μου
Ώσπου φάνηκε κι αυτό τελικά
Το περιμένεις άσπρο αλλά
έχει αυτό το κίτρινο του νοσοκομείου

Έστριβα το δάχτυλο διερευνητικά, δεξιά - αριστερά
Μέχρι που άνοιξε τόσο το κεφάλι μου που ένιωθα να με χτυπάει ο αέρας σε κάτι σαπισμένο

Τώρα έχω άλλη τεχνική:
Κάνω μικρούλες τρύπες με πευκοβελόνες,
σκόρπιες πυκνά, υπομονετικές,
άκρως αισθητικές
Όταν φύγει και το κρανίο από τη μέση
Και πιπιλήσω με τον ουρανίσκο μου το κρέας
Θα σας ξαναγράψω