Τρίτη 16 Απριλίου 2013

16/4/2013

Στέκομαι στο χείλος του γκρεμού και σκέφτομαι όλους αυτούς που έκαναν το επόμενο βήμα και κάποιοι είπαν πως λυτρώθηκαν και εκείνους που έκαναν μεταβολή και γύρισαν-στην όσο μίζερη-ζωή τους. Και βλέπω και τον εαυτό μου μετέωρο και φοβισμένο, εδώ και πέντε λεπτά δεν αναπνέω και προσπαθώ να σκέφτομαι παρ'όλ'αυτά.. Ποιος από τους τρεις μας είναι ο πιο δειλός τελικά;;
Σε ονειρεύομαι και είναι ένας εφιάλτης. Ξυπνάω καταιδρωμένος, φοβάμαι, δεν μπορώ να ανοίξω τα μάτια μου, έχω μόνο ανοίξει τα χέρια μου και περιμένω τις μαχαιριές και το πιο τρομακτικό είναι πως το αίσθημα αυτό είναι μια κατάσταση μόνιμη, εδραιωμένη.

-''Δεν ξέρω αν θέλω πραγματικά να σε λατρεύω ή ικανοποιώ τον εγωισμό μου για μια ακόμα φορά.''