Τετάρτη 23 Απριλίου 2014

-"Πώς νιώθεις να αντλείς τόση ψυχή από τις Μούσες σου;"
-"Αηδία, πρωτίστως. Θα αναρωτιέσαι πώς, όλη η σύνθεση, όλη η δημιουργία, η εικόνα, η ομορφιά, οι μυρωδιές, όλα πλασμένα ιδανικά -κατά το δικό μου εγώ- και  ο άνθρωπος μένει τόσο κενός και άδειος."
-"Του ρουφάς το Είναι, αυτό κάνεις, πώς να μείνει ίδια η αλήθεια; Ο εγωισμός σου πάνω από όλα."
-"Προσπαθώ να τους κρατήσω μέσα μου τόσο απεγνωσμένα, η απομάκρυνση είναι η κινητήριος δύναμη μου. Ο εγωκεντρισμός μου δεν μπορεί να συνηθίσει στην ιδέα. Και εκείνοι άλλωστε είναι κομμένοι και ραμμένοι για μένα, το ξέρω, το νιώθω. Το ένιωσαν κι εκείνοι"

-"Δεν υπάρχει,
  τίποτα δεν υπάρχει
  γιατί τίποτα δεν έμεινε.

  Οι άνθρωποι αλλάζουν κι εσύ σα θύμα τους βοήθησες καλά σ'αυτό"
-"Πόσο μόνη θα μείνω τώρα;"
-"Πολύ και κάθε φορά θα εντείνεται περισσότερο. Η επόμενη φορά θα 'ναι αδιάφορη κι η αμέσως ακόλουθη βασανιστική, σα να σε σέρνει από τα μαλλιά η λήθη"
-"Πόσο να κυλιστεί ένας άνθρωπος ως τη λύτρωση; Κουράστηκα να ανακαλώ και κάθε μέρα γίνεται πιο ακαριαίο και πιο δύσκολο μαζί"
-"Μην ξεχνάς. Μα ν'αναπολείς λιγότερο"
-"Τότε θα μείνω μόνη μου πολύ."
-"Είσαι ήδη μόνη. Μάλιστα πιο πολύ από όσο φαντάζεσαι. Χώνεψε το πια. Δε βλέπεις;"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου