Παρασκευή 11 Μαΐου 2012

Μια παρέα δίπλα μας παραγγελνει ούζο. Ο μικρός φελλός βγαίνει και οι αναμνήσεις ξεχυνονται: καλοκαιρια στην Καντια. Βήματα σε πέτρες, να ξεποδαριαζεσαι. Τρεχαλητό στην άμμο και πίσω σημάδια στην παραλία, πρόσκαιρα. Πατούσες γεμάτες άμμο και φύκια, φούστες λεύκες, λερωμενες, να παίζουν ανάμεσα στον άνεμο και τη φαντασία. Τρεις διαφορετικές γλώσσες και ένα μίγμα τους, προσπάθεια για συνεννόηση, αναποτελεσματική, γέλια. Αγκαλιές και τραγούδια τα βράδια, φίλοι που δε θα ξαναδείς ποτέ, μερικές φορές δε θυμάσαι τα ονόματα τους, αλλά τους ξεχωρίζεις απ'τον τρόπο που χαμογελούσαν, όταν τους έλεγες πόσο θα σου λείψουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου