Κι αν περιμένουμε έναν άνθρωπο συχνά στο ίδιο μέρος που ξέρουμε πως-ναι- δε θα γυρίσει ποτέ
Κι αν τον ονειρευόμαστε συχνά
Κι αν κάνουμε ταξίδια με πλοία και τρένα με μια ελπίδα για' κείνον
Κι αν τον ζούμε μέσα μας κάθε λεπτό και δεν μπορούμε να τον μισήσουμε
Κι αν του μιλάμε σα να' ναι εδώ
Κι αν τον βιώνουμε μέσα από πράγματα απλά και μικρά
Κι αν του γράφουμε και δεν τον ξεχνάμε
-ακόμα και αν παραλήπτης παραμένουμε εμείς-
Κι αν τον νιώθουμε παντού(μέσα μας ή γύρω μας)
Κι αν πού και πού ψιθυρίζουμε το όνομα του διστακτικά στον καθρέφτη

Δεν είναι η αιτία άλλη
Εξόν ότι τον αγαπήσαμε
Πραγματικά, δυνατά και μάλλον χωρίς προφανή ή ουσιαστικό λόγο